Mensen om hulp vragen
In het algemeen kunnen mensen in Taiwan niet zo goed Engels praten, te minste meestal de oudere generaties. Maar ook de jongeren vinden het moeilijk, sommige zijn heel erg vlooiend, maar andere hebben ook moeite. Dit is blijkbaar daarom, omdat op school de grammatica en structuur geleerd wordt, maar het wordt niet gepraat of echt geoefend.
Dus, als je advies nodig hebt, vraag beter jongere mensen. Ook zonder te vragen, willen mensen jou graag helpen. Bijvoorbeeld wilde ik met de buschauffer praten, maar die kond geen Engels en pratte tegen het verrwart mij. Maar er kwamen 2-3 mensen op mij toe te vragen of ik hulp nodig heb. In het geval dat je niemand vind die Engels kan praten, werkt het ook altijd, dit wat je zoekt op jou of hun mobiel in te tikken als je geen data hebt. Mensen zijn hier meer dan gewild te helpen, alleen moeten zij jou kunnen begrijpen
In persoonlijk contact komen en vriendschappen sluiten
Al op de eerste dag tijdens mijn kwijtraken op de weg naar T-Life heb ik heel erg makkelijk contact met twee mensen gevonden. Mensen in Taiwan zijn best benieuwd en gastvrij, zo gebeurte het dat ik een uitnodiging kreeg van een mevrouw om met haar en haar Duitse collegas bij haar Artificial Intelligence bedrijf af te spreken. Zij begon ook bij de busstop met meisjes in mijn leeftijd te praten een toevallig een van hun studeerd ook op dezelfde Universiteit in Nederland, maar toen had zij op te bus moeten stappen. Later raakte ik helemaal kwijt en liep in een Hotel binnen en vroeg daar een meisje met haar mobieltje of ze mij helpen kan omdat de twee mensen van tevoren mij foute informatie hebben gegeven. Ze legde mij alles goed uit, en liep later nog naar buiten naar de bus stop en legde nog iets uit. Dan hebben we gepraat, ze heeft met mij op de bus gewacht en we hebben nog een keertje afgesproken en hadden eigenlijk veel meer plannen. Ze wilde zelfs een afscheidsfeestje voor mij maken, maar had dan persoonlijke problemen wat dan helaas te veel was.
Hoe is het men Taiwanesen om te gaan
Taiwanese mensen zijn best benieuwd en gastvrij. Soms lijken ze in publiek een beetje ongeïnteresseerd, maar zodra je in contact met hen staat, willen ze dat je in hun land prettig voelt. Ze leggen jou veel uit en laten jou dingen zien, maar vragen ook hoe je voelt hier en hoe het in jou land is. Aan de meisjes die ik in de bus in Taipei leerde kennen, vroeg ik ook of ze ooit iemand uit een ander land hebben ontmoet. Ik was daadwerkelijk de eerste. Dus hoef je ook niet verbaasd of geïrriteerd te zijn als mensen op straat naar jou kijken. Het is niet kwaad bedoelt, ze zijn buitenlanders gewoon nog niet zo gewend.
